Σύντομη Ιστορική Αναδρομή στη Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος

Eugen Bleuer, Ψυχίατρος: Χρησιμοποίησε τον όρο αυτισμός για να περιγράψει μια ομάδα συμπτωμάτων σχετικά με τη σχιζοφρένεια. Ήταν εκείνος που ανέφερε πως η λέξη «Autism/Αυτισμός» προέρχεται από την ελληνική λέξη «εαυτός», δηλαδή πως τα άτομα αυτά έχουν μεγάλη εσωστρέφεια.

Grunya Sukhareva, Ψυχίατρος: έγραψε για 6 παιδιά με αυτιστικά χαρακτηριστικά.

Leo Kanner, Ψυχίατρος: δημοσίευσε ένα άρθρο για 11 παιδιά με υψηλή νοημοσύνη, αλλά με επιθυμία για μοναχικότητα και εμμονική ενασχόληση με τα ίδια πράγματα. Αργότερα, περιέγραψε αυτήν την κατάσταση ως «βρεφικό αυτισμός».

Hans Asperger, Παιδίατρος: Περιέγραψε μια πιο ήπια μορφή αυτισμού, γνωστή ως Asperger. Ανέφερε περιπτώσεις ασθενών που ήταν μόνο αγόρια και είχαν υψηλή νοημοσύνη, αλλά μεγάλες δυσκολίες στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις.

Bruno Bettelheim, Ψυχολόγος: Διέδωσε τη θεωρία πως ο αυτισμός ήταν αποτέλεσμα των παγερών και μη ανταποκριτικών μητέρων, αποκαλώντας τις «μητέρες-ψυγεία». Αυτή η θεωρία απομυθοποιήθηκε πλήρως. Εκείνην την εποχή, οι ερευνητές δε συνυπολόγιζαν καθόλου τη βιολογία ή τη γενετική, παρά μόνο κοιτούσαν τις επιδράσεις από τις εμπειρίες της ζωής.

Μία μελέτη διδύμων εντόπισε κάποιες γενετικές και βιολογικές διαφορές στην ανάπτυξη του εγκεφάλου σχετιζόμενες με τον αυτισμό.

Για πρώτη φορά, ο «βρεφικός αυτισμός» του Leo Kanner μπαίνει στο Diagnostic & Statistical Manual of Mental Disorders-3 (DSM-3). Σε εκείνην τη φάση, διαχωρίστηκε από τη διάγνωση της παιδικής σχιζοφρένειας.

Στο DSM πλέον, η συνθήκη αυτή αναφέρεται ως αυτιστική διαταραχή αντί για βρεφικός αυτισμός, που είναι ένας πιο ευρύς ορισμός. Το εγχειρίδιο επίσης, περιείχε και μια λίστα ελέγχου διαγνωστικών κριτηρίων προκειμένου να μειώσει την ασυνέπεια μεταξύ των διαγνώσεων που γίνονται από τους κλινικούς.

Το Σύνδρομο Asperger προστέθηκε στο DSM ως προσθήκη στο Φάσμα του Αυτισμού, προκειμένου να αντιπροσωπεύσει τις πιο ήπιες περιπτώσεις ασθενών με υψηλή λειτουργικότητα.

Temple Grandin: Είναι μία αυτιστική επιστήμονας που ειδικεύεται στη μελέτη των αγελάδων. Έγραψε το «Emergence - Labeled Autistic»που περιγράφει τη ζωή της.

Δημοσιεύτηκε μία μελέτη από τον Andrew Wakefield, που αργότερα ανακλήθηκε. Πρότεινε πως το εμβόλιο MMR προκαλεί αυτισμό. Πολλές έρευνες, γρήγορα, αντέκρουσαν αυτήν τη θεωρία και το άρθρο αποσύρθηκε. Ωστόσο, ακόμα και σήμερα η ιδέα πως το εμβόλιο προκαλεί αυτισμό αποτελεί δημοφιλή λανθασμένη αντίληψη.

Το Autism Awareness Puzzle Ribbon υιοθετήθηκε από το Autism Society. Πρόκειται για το παγκόσμιο σήμα ευαισθητοποίησης για τον Αυτσισμό.

Οι κατασκευαστές των εμβολίων αφαίρεσαν την θιμεροσάλη (χρησιμοποιούσαν ως συντηρητικό σε φαρμακευτικά προϊόντα, όπως τα εμβόλια), λόγω του φόβου των ανθρώπων πως το εμβόλιο προκαλεί Αυτισμό, παρά το γεγονός πως αυτή η θεωρία έχει απομυθοποιηθεί.

Το CDC στις ΗΠΑ, εκτίμησε πως 1/110 παιδιά έχει Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ). Το 2007, ο επιπολασμός ήταν 1/150 παιδιά. Ωστόσο, το CDC υποστήριξε πως αυτή η αύξηση προκύπτει από τη βελτίωση των διαγνωστικών και αξιολογητικών εργαλείων/τεχνικών.

Andrew Wakefield: Ο γιατρός που λανθασμένα συνέδεσε το MMR με τον Αυτισμό, έχασε την ιατρική άδεια και αποκλείστηκε από την εφαρμογή της Ιατρικής.

Το DSM-5 συνέλεξε όλες τις υπο-κατηγορίες και τις έβαλε κάτω από την ομπρέλα του Φάσματος του Αυτισμού. Το Σύνδρομο Asperger δεν είναι πια ξεχωριστή διάγνωση. Το Φάσμα του Αυτισμού ορίζεται από 2 κατηγορίες: διαταραγμένη κοινωνική επικοινωνία & περιορισμένες και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές.